Bir Şehir Ol

Cahit'e sormuşlar: "Peki hocam en çok hangi ülkeyi sevdiniz?"

Cahit de "Her gittiğim yerde kendi memleketimi." demiş.

Düşündüm de mesele yalnızca doğduğun topraklar olması değil sanırım, bu tek başına yeterli bir sebepmiş gibi gelmiyor. İnsan bir yere gerçekten havasını özlediği için mi gider yani. Suyuna mı hasrettir yalnızca. İlle de o toprağa ayağı bassın mı ister. Oysa bu bir şehri sevmek için yeterli gelmiyor bana. Bizi bir yere ait hissettiren daha büyük sebeplerimiz olmalı.

Aslında bakarsanız hasret çektiğimiz her şey insanların yüreklerinde. Onların tebessümü, merhameti, şefkati, sıcaklığı, sevgisi. Yani bir şehri kıymetli kılan özlemlerinden seni koparıyor olması. İnsan sevdikleri neredeyse muhtemelen en çok orayı özlüyor, orayı seviyor. Zira ailem hiç bilmediğim bir şehirde olsa bende o şehri özleyecektim, memleket bilecektim. Eğer gerçek memleket sevdiğinin yüreğiyse sevecektim elbette o şehri. Her çocuğun memleketi annesinin yüreği. Çünkü anne toprak gibi. Kızmaz, küsmez ve güzelliklerini hiçbir vakit esirgemez. Anne, toprak kadar cömert. O yüzdendir ki onun yüzünü görmek ülkende sana ait bir toprağı avuçlarının içine almak gibi. İnsana en güzel memleket sevdiğinin yüreği. Şüphesiz eşinin yanında olan her insan memleketindedir. Aradığımız, bulmayı arzu ettiğimiz, en güzel memleket sevdiklerimiz. Çünkü babam için memleket mutlaka annemin yüreği. Anne olduğu için değil yâr olduğu için. Derdine derman olduğu için. En çok onunla özlemlerinden koptuğu için. O yanındaysa her şey katlanılabilir olduğu için.

Sevdiklerin yoksa o şehri hiçbir şey anlamlı kılmaya yetmiyor. Nereye ayağınızı basmak isterseniz isteyin nerenin havasını içinize çekmek isterseniz isteyin bir tek oranın suyuna hasretim sansanız da, ne ayağınızın bastığı toprağa dokunmak isteyeceksiniz ne suyu sizi kandırabilecek ne de aldığınız hava ciğerlerinize batmadan nefes alabileceksiniz o olmadan.

İnsan kıymetini bilmeli memleketinin, vatanının. Bilmeli bir vatan kolay kazanılmıyor. O halde uğruna savaşacak bir vatanınız varsa, vakti geldiğinde savaşmanın aslında ne kadar kıymetli olduğunu da bilin.

Eğer kıymetini bileceksem o vakit sen bir şehir ol ve ilk ayak basan ben olayım topraklarına. Sonra sorarlarsa bana en çok nereyi sevdiniz diye bende rahatça cevabımı verebileyim, diyebileyim ki "Her gittiğim yerde kendi memleketimi."